Rekonstrukcja Piersi

NFZ płaci za wykonaną mastektomię, w tym także mastektomię z jednoczesną rekonstrukcją, jeśli zdecyduje o tym lekarz.

Rekonstrukcja piersi jest wykonywana w kilku etapach. W pierwszej kolejności jest uzupełniona skóra i tkanka piersiowa. Następnie modeluje się otoczkę brodawki, a w ostatnim etapie następuje modelacja brodawki. Celem jest wytworzyć jak najbardziej symetryczny kształt klatki piersiowej. Istnieją 3 możliwości rekonstrukcji piersi.

W każdej z nich celem jest uzyskanie objętości w miejscu ubytku tkanki piersiowej:

• zastosowanie wyłącznie tkanek własnych (przeszczep skóry, tkanki podskórnej, ewentualnie mięśni do miejsca ubytku piersi). Przy tej metodzie odtwórczej, stosowane są płaty mięśniowe z okolic piersi ale także z rejonów odleglejszych. Operacja wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Najczęściej stosowanym jest tzw. płat z mięśnia prostego brzucha. Jest to tkanka uzyskana z podbrzusza pacjentki. Składa się w głównej mierze z tkanki tłuszczowej zawartej w skórze. Wynikiem jest tu jednak podłużna blizna na podbrzuszu podobnie jak w przypadku abdominoplastyki brzucha.
• zastosowanie materiału syntetycznego silikonowe implanty (Implant może być wypełniony płynem fizjologicznym, lub też być kombinacją zawartości silikonowej z solą fizjologiczną). W przypadku bardzo małych piersi, rekonstrukcja może być przeprowadzona bezpośrednio za pomocą włożenia implantu do danego rejonu. Metoda ta jest stosowana po mastektomii oszczędzającej skórę lub tkankę piersiową oraz po podskórnej mastektomii.

W większości przypadków do rekontrowanego miejsca można włożyć specjalny typ implantu, tzw. expander, który wyglądem przypomina silikonowy worek z wentylkiem. W okresie pooperacyjnym za pomocą igły i strzykawki jest on dopełniany przez skórę do oczekiwanej wielkości (o około 200 ml więcej niż wielkość planowanego implantu). Napełnianie implantu przeprowadza się w okresie 1-2 tygodni. Przy jednym napełnianiu aplikujemy do expandera 50-100 ml żelu lub płynu fizjologicznego. Ogólny czas potrzebny do ostatecznego napełnia implantu wynosi 5-6 tygodni. Jest to czas potrzebny do rozciągnięcia skóry nad expanderem. Wytworzona zostaje tkanka całkowicie przykrywająca implant pożądanej wielkości. Następnie w okresie 1-5 miesiąca od ostatecznego naciągnięcia skóry, zastępujemy expander implantem silikonowym. Możliwe jest też pozostawienie napełnionego expandera w takiej formie, co traktowane jest jako rozwiązanie ostateczne. Ostatnią możliwością w tej grupie rekonstrukcji są tzw. implanty Beckera. Są to implanty, które składają się z dwóch komór. Jedna z nich zawiera silikon, a druga jest dopełniana do odpowiedniej wielkości płynem fizjologicznym. Jest to zatem połącznie expandera i implantu.

• kombinacja tkanek własnych z implantem (skóra i tkanka podskórna przeszczepiana jest z nieodległych miejsc a następnie ubytek wypełniany jest implantem)

Przy tej metodzie, skórę potrzebną do przykrycia włożonego implantu uzyskuje się przesunięciem skóry z niedalekich okolic. Najczęściej stosuje się tzw. płat torakodorsalny, kiedy to do rejonu nowo powstałej piersi przesuwa się płat skórny z przyległego boku.
Innym sposobem jest przeszczep skóry z przyległego rejonu brzucha tzw. płat brzuszny. Zaletą tej metody jest to, że w czasie operacji nie powstaje żadna nowa blizna, ponieważ zabieg jest prowadzony z blizny po usunięciu piersi. Operacja przebiega w znieczuleniu ogólnym i trwa od 2-5 godzin.

Czy jesteś odpowiednią kandydatką do plastycznej rekonstrukcji piersi?

Pacjentka po usunięciu piersi nie musi poddawać się plastycznej rekonstrukcji. Może stosować rożne inne metody np. wypełnienia biustonosza - protezy piersi. Proteza nie jest trwale przymocowana do skóry. Kobieta sama może zdecydować, czy nosić protezę piersi, czy też poddać się zabiegowi rekonstrukcji piersi. Ważne jest, aby kobieta była stabilna psychicznie w podejmowaniu decyzji. Powinna spokojnie rozważyć możliwości jakie daje dzisiejsza chirurgia plastyczna. Ważne jest, aby uświadomiła sobie, że zrekonstruowana pierś nie będzie nigdy wyglądała tak naturalnie jak ta nienaruszona. Należy liczyć się też z bliznami i to często w miejscach poza piersiami, np. w rejonie pleców czy brzucha. Z medycznego punktu widzenia kandydatka do zabiegu nie powinna chorować na cukrzycę, choroby sercowo - naczyniowe. Dalszym ryzykiem jest tu także otyłość pacjentki, która może negatywnie wpłynąć na wynik zabiegu. Podobnie jak palenie tytoniu, dlatego też zdecydowanie poleca się pacjentkom zaprzestać palenia. Jeżeli psychiczny stan pacjentki pozwala na poddanie się rekonstrukcji piersi, należy zgłosić się do onkologa i radiologa w celu wydania oświadczenia o ukończeniu leczenia.